Logo Powiatu Mikołowskiego
InPost - Urzędomat 24h

eSESJA

eURZĄD

Pomoc Prawna

eSPRZEDAŻ MAP

eMAPA POWIATU

eKOLEJKA

InPost - Urzędomat 24h
Logo Powiatu Mikołowskiego

O powiecie

Powiat mikołowski jest powiatem ziemskim, leżącym w granicach województwa śląskiego. Powiat nasz powstał w ramach reformy administracyjnej kraju w roku 1999. Geograficznie powiat mikołowski położony jest w południowo-zachodniej Polsce na granicy Wyżyny Śląsko – Krakowskiej i Kotliny Oświęcimskiej. Administracyjnie położony w południowo – zachodniej części województwa śląskiego i Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Powiat sąsiaduje z miastami na prawach powiatu: Katowice, Ruda Śląska, Tychy, Żory oraz powiatami ziemskimi: gliwicki, pszczyński, rybnicki (województwo śląskie).

Herb i flaga powiatu Mikołowskiego

Opis herbu: W polu czerwonym pół rycerza zbrojnego, srebrnego, trzymającego tarczę błękitną z orłem złotym.

Opis flagi: Płat flagi w proporcji 5 : 8. Na płacie błękitnym pas skośny czerwony szerokości 3/4 H z centralnie umieszczonym godłem herbowym wysokości 3/4 H. Oś czerwonego płata skośnego – przekątna płatu flagi, szerokość tego pasa – 3/4 szerokości płatu.

 

Flaga Powiatu Mikołowskiego

 

Uzasadnienie:

a) aspekt wizualno-graficzny

Barwy i spójność kompozycji:
Wg zasad heraldyki barwa biała symbolizuje srebro, barwa żółta złoto.

  • kompozycja barw narodowych polskich (biała barwa wizerunku rycerza na czerwonym tle tarczy zewnętrznej) oraz barw regionalnych śląskich (żółty wizerunek orła na błękitnym tle tarczy wewnętrznej)
  • efekt tarczy w tarczy

Dynamika obrazu:

  • ukośnie trzymana tarcza
  • postać zwrócona zgodnie z kierunkiem skosu czerwonego pasa flagi

b) aspekt historyczny

W związku z reformą administracyjną kraju powstał Powiat Mikołowski, który nie posiada herbu ani flagi. Projekt herbu Powiatu Mikołowskiego przedstawia na polu czerwonym postać księcia w zbroi trzymającego tarczę herbową. W herbie zostały umieszczone najważniejsze historyczne symbole regionu: orzeł Piastów Śląskich, postać księcia nawiązująca do sylwetki księcia opolskiego, barwy: złota i błękitna. Mikołów był grodem należącym do Księstwa Opolsko-Raciborskiego, w późniejszych latach ziemie dzisiejszego powiatu należały do książąt pszczyńskich. Na ziemiach, które obecnie wchodzą w skład powiatu, zawiązało się Towarzystwo Białego Rycerza, jest to fakt potwierdzony historycznie. W kompozycji herbu akcentuje się także tradycje walk o niepodległość narodu, co sugerować mają barwy biała i czerwona.

Położenie

Powiat mikołowski leży w środkowej części województwa śląskiego. Taka lokalizacja jest wielkim atutem naszego powiatu, dobrze skomunikowanego ze śląskimi, dużymi miastami. W ciągu dwudziestu minut można stąd dojechać do Katowic, dwóch kwadransów do Gliwic, a w ciągu godziny do Krakowa czy Cieszyna. Teren powiatu przecinają dwie drogi o znaczeniu ogólnokrajowym: DK 81 Katowice -Wisła-Cieszyn oraz DK 44 Tychy- Gliwice. Ponadto istnieje rozwinięta sieć kolejowa łącząca powiat mikołowski z Rybnikiem i Katowicami.

Herb powiatu pion

Herb powiatu przedstawia rycerza w srebrnej zbroi na czerwonym tle. Rycerz w ręku dzierży tarczę koloru błękitnego, na której umieszczony został złoty, piastowski orzeł. Flaga ma błękitne tło z ukośnym pasem barwy czerwonej, na którym umieszczone jest godło powiatu.

Powierzchnia mapa województwa i powiatu

Powiat mikołowski tworzą trzy miasta: Łaziska Górne, Mikołów i Orzesze oraz dwie gminy wiejskie, Ornontowice i Wyry.
Powierzchnia powiatu to 233 km. kw. 49 procent powierzchni ogólnej stanowią użytki rolne, zaś ponad 36 procent powierzchni zajmują lasy. Jeśli chodzi o zalesienie to powiat mikołowski zajmuje czwarte miejsce wśród powiatów ziemskich województwa śląskiego.

Warto zainwestować, warto zamieszkać

Choć powiat mikołowski znajduje się w centrum Górnego Śląska, w otoczeniu wielkich miast, hut i kopalń, to jednak udało się tu zachować wiele z pierwotnego charakteru historycznej Ziemi Pszczyńskiej. Mikołowska starówka, drewniany kościół w Borowej Wsi, murowany kościółek na wzgórzu Świętego Wawrzyńca w Orzeszu czy kamienna kapliczka Trójcy Świętej w Gostyni – takie ślady przeszłości można napotkać tu na każdym kroku. To one świadczą o bogatej historii tej ziemi.
Dzień dzisiejszy, to ciągle rozbudowująca się infrastruktura komunalna i drogowa, dogodna sieć szkół i placówek ochrony zdrowia. To przemiany w przemyśle ciężkim, które dostosowały go nie tylko do potrzeb wolnego rynku, ale także uczyniły przyjaznym dla środowiska naturalnego. To ożywienie ducha przedsiębiorczości wśród mieszkańców, co najbardziej widać we wzroście udziałów małych i średnich firm w gospodarce powiatu. Wiele z nich nawiązało kontakty z zagranicznymi partnerami, a ich wyroby są widoczne na wspólnotowym rynku. Przyszłość to szansa na mądre zagospodarowanie terenów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe czy inwestycje, które można znaleźć w każdej gminie.

Ludność

Mieszka tu około 99 tysięcy mieszkańców. Przeciętnie na 1 kilometr kwadratowy przypada 400 osób. Około 79 procent mieszkańców powiatu mikołowskiego żyje w miastach. Ponad 60 procent mieszkańców powiatu to osoby w wieku produkcyjnym.
Najwięcej mieszkańców ma Mikołów – ponad 41 tysięcy, najmniej osób mieszka w Ornontowicach- około 6100.

Historia

Po raz pierwszy powiat mikołowski na samorządowej mapie Polski pojawił się po reformie administracyjnej w 1999 roku. Powstał z połączenia pięciu gmin: Mikołowa, Łazisk Górnych, Orzesza, Wyr i Ornontowic, które wcześniej utworzyły Związek Komunalny Projektowanego Powiatu Mikołowskiego, czym udowodniły swoją determinację do stworzenia własnej administracji tego szczebla.
Jako jeden z niewielu powiatów w kraju startował praktycznie od zera. Dziś jest to prężnie działający organizm administracyjny, z własną siedzibą oraz placówkami zamiejscowymi.
Pierwszym starostą powiatu był Eugeniusz Wycisło, który urząd sprawował do momentu wyboru do parlamentu w 2001 roku. Jego miejsce zajął ówczesny wicestarosta Henryk Jaroszek, który swą funkcję sprawował do 21 listopada 2018 roku. Od tej daty urząd starosty sprawuje Mirosław Duży.

Ekologia

Na terenie powiatu mikołowskiego w Mikołowie-Mokrem powstał pierwszy tej wielkości na Śląsku ogród botaniczny. Wraz z otuliną zajmuje on powierzchnię 524 hektary W granicach ogrodu znajdują się unikatowe w skali kraju i Europy wyrobiska wapienne wraz z nieczynnymi sztolniami i piecami służącymi w przeszłości do wypalania wapna, a także podmokłe tereny potoku Jasienica, na których występują wyjątkowo rzadkie i chronione rośliny bagienne.
Chętnie odwiedzany przez mieszkańców teren Mokrego, stał się miejscem odpoczynku i rekreacji dla mieszkańców całego regionu. Ogród botaniczny jest także zapleczem dydaktycznym dla śląskich uczelni oraz miejscem prowadzenia badań nad zachowaniem różnorodności flory Górnego Śląska.

Łaziska Górne

Leżące w centrum powiatu Łaziska Górne tworzą wraz z Łaziskami Średnimi i Dolnymi jeden organizm miejski. Pomimo przemian jakie przechodzi przemysł w naszym kraju, Łaziska Górne nie zmieniły swojego charakteru pozostając najbardziej uprzemysłowionym miastem powiatu mikołowskiego, zaś największymi przedsiębiorstwami w mieście są kopalnia „Bolesław Śmiały”, należąca do Południowego Koncernu Energetycznego Elektrownia „Łaziska” S.A. oraz Huta „Łaziska” S.A. Obok tych gigantów przemysłu ciężkiego, w mieście rozwijają się przedsiębiorstwa produkcyjne z branży budowlanej, transportowej, a także firmy usługowe i handlowe.
Początki miejscowości sięgają roku 1287, wtedy to w dokumentach pojawiła się pierwsza wzmianka o rycerzu Borku z Łazisk, gospodarzu tych ziem. Przez kolejne stulecia Łaziska pozostały osadą rolniczą. Koniec XVIII wieku to odkrycie pokładów węgla. Od tego czasu rozpoczyna się boom przemysłowy, który na zawsze przeobraził Łaziska z niewielkiej, rolniczej osady w miasto przemysłowe. Łaziska Górne to jednak nie tylko przemysł, to także bogata baza sportowa i rekreacyjna. Przykładem może być otwarty w czerwcu 2005 roku Ośrodek Sportowo-Rekreacyjny Żabka II. Mimo przemysłowego charakteru, w Łaziskach zachowało się wiele ciekawych przyrodniczo zakątków jak Wierzysko czy Dolina Brady, a także zabytków. Wśród nich wieża wodna z początków XX wieku, kamienice przy ul. Świerczewskiego i Dworcowej, kapliczka św. Jana w Wierzysku z 1819 roku. To także miasto o bogatym życiu kulturalnym, z własnym amfiteatrem, domami kultury oraz Miejską Biblioteką Publiczną.

Mikołów

Początki miasta związane są z niewielkim pagórkiem, na którym stoi dziś kapliczka św. Mikołaja przy ul. Konstantego Prusa. To właśnie w tym miejscu lokalizowany jest pierwszy warowny gród, wokół którego powstała niewielka osada. Pierwsza wzmianka o Mikołowie znajduje się w dokumentach księcia Kazimierza Opolskiego pochodzących z 1222 roku, w którym Mikołów wymieniany jest jako gród kasztelański . Jednak prawa miejskie miasto otrzymało w 1547 roku.

Tak jak wiele śląskich miast, swój rozwój zawdzięcza rewolucji przemysłowej z początku XIX wieku. Wtedy to powstają na tym terenie pierwsze odlewnie, huta czy gazownia. Tu również uruchomiona zostaje pierwsza polska drukarnia, a Mikołów za sprawą Karola Miarki staje się wówczas największym centrum wydawniczym Górnego Śląska. Odwiedzając to miasto nie można pominąć jego zabytków. Murowanego kościoła p.w. Matki Boskiej Śnieżnej z końca XVI wieku, pochodzącego z połowy XIX wieku ewangelicko-augsburskiego kościoła św. Jana z piękną amboną wykonaną przez Augusta Kissa. Secesyjnymi kamienicami przy ul. Jana Pawła II, ratuszem z 1872 roku, czy willą stojącą przy ul. Katowickiej.

W Mikołowie działają trzy szkoły ponadgimnazjalne, sąd i prokuratura rejonowa, a także biuro powiatowe Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Pracują dwa szpitale: św. Józefa prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Boromeuszek oraz powiatowy, a także Ośrodek Rehabilitacyjno-Leczniczy. Na terenie miasta znajduje się jedyna w Europie Kopalnia Doświadczalna „Barbara”.
Co roku wiosną organizowane są tutaj Mikołowskie Dni Muzyki, które są prawdziwą gratką dla melomanów. Na ten czas Mikołów staje się muzycznym centrum Górnego Śląska. Latem zaś organizowane są Impresje Mikołowskie, na które przyjeżdża czołówka współczesnych artystów plastyków z kraju i zagranicy. Plon ich pracy można oglądać podczas wystawy poplenerowej. Tu działa Instytut Mikołowski, wydawca pisma „Arkadia” . Planowane jest także powołanie do życia muzeum regionalnego.

Ornontowice

W 2005 roku Ornontowice świętowały 700-lecie istnienia. Najcenniejszymi zabytkami są kościół parafialny p.w. św. Michała Archanioła oraz XIX wieczny pałac byłych właścicieli wsi. Przez wieki była to miejscowość o charakterze rolniczym.
Zmiana nastąpiła wraz z budową kopalni „Budryk”, najmłodszej w polskim przemyśle wydobywczym. Najważniejszym wydarzeniem ostatnich lat w dziejach Ornontowic był rok 1991, kiedy powstała samodzielna gmina Ornontowice.
Od tego czasu można mówić o dynamicznym rozwoju tej miejscowości. W ciągu tych lat Ornontowice sześciokrotnie znalazły się w Złotej Setce Samorządów „Rzeczypospolitej”. W 2002 roku gmina otrzymała wyróżnienie, jako najlepsza gmina województwa śląskiego i najlepsza gmina przemysłowa w Polsce. W 2005 roku gmina otrzymała Złotą Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Śląskiego.

Orzesze

Miasto składa się z dziesięciu dzielnic i zajmuje powierzchnię 85 kilometrów kwadratowych, obszarowo jest więc największą gminą w powiecie. Jednak gęstość zaludnienia jest mniejsza niż w Mikołowie czy Łaziskach Górnych. 52 procent powierzchni Orzesza zajmują lasy.
Za najstarszą dzielnicę uchodzą Woszczyce, które według XVII-wiecznej kroniki pierwszą parafię miały już w 1003 roku, zaś pierwszy kościół miał poświęcić święty Wojciech. Poszczególne orzeskie dzielnice były przez wieki we władaniu różnych właścicieli . W dokumentach przewijają się rody Gardawskich właścicieli Gardawic, Trachów gospodarujących w Zawiści czy Winklerów, budowniczych pierwszej huty żelaza, która z czasem przekształcona została w hutę szkła. To co warto zobaczyć w tym mieście, to stojący na szczycie wzgórza św. Wawrzyńca, niewielki kościółek pod tym samym wezwaniem, czy gardawicki pałacyk, któremu obecny kształt nadał w 1866 Ludwik Adler.
Orzesze prawa miejskie uzyskało w 1962 roku. Dzięki dobrej lokalizacji na skrzyżowaniu dróg prowadzących w kierunku Katowic, Gliwic, Wisły czy Rybnika , a także walorom przyrodniczym Orzesze staje się miejscem dobrym do zamieszkania. Jest to również gmina, gdzie prężnie rozwijają się małe i średnie firmy różnorodnych branż. Miasto to zajmuje drugie miejsce w powiecie pod względem liczby działających podmiotów gospodarczych.

Wyry

Gmina Wyry liczy ponad 8 800 mieszkańców i zajmuje powierzchnię 35 kilometrów kwadratowych. Składa się ona z dwóch miejscowości- Wyr i Gostyni.

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1287 roku i została umieszczona w dokumencie wystawionym przez księcia Mieszka Opolskiego. We wrześniu 1939 roku na terenie obecnej gminy rozegrała się krwawa bitwa. Pamiątką tamtych dni jest pomnik Bohaterów Września, żołnierskie mogiły na parafialnym cmentarzu i schrony „Sowiniec”, stanowiący część dawnego Obszaru Warownego Śląsk.
Współczesne Wyry jako samodzielny samorząd pojawiły się w 1991 roku. Gmina ma charakter rolniczo-przemysłowy. Dobra lokalizacja, blisko większych miast sprzyja rozbudowie mieszkalnictwa jednorodzinnego. Ostatnie lata to także rozwój infrastruktury komunalnej, a także prywatnych firm branży metalurgicznej, budowlanej i rolno-spożywczej.

Kultura

Powiat mikołowski jest jednym z nielicznych polskich powiatów, które w 1999 roku zaistniały po raz pierwszy na mapie administracyjnej naszego kraju.

Od dawna rolę centrum skupiającego ważne instytucje oraz ośrodka kultury spełniał Mikołów, będący jednocześnie najstarszym miastem powiatu. Mikołów posiada zabytkowy rynek i kilka pięknych kościołów. Odbywają się tu rok rocznie międzynarodowe plenery malarskie – „Impresje Mikołowskie” oraz Mikołowskie Dni Muzyki, przyciągające sławy muzyczne z kraju i zagranicy. Działalność kulturalno-naukową w Mikołowie prowadzi Instytut Mikołowski Instytut jest organizatorem ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego, licznych wystaw, a także sesji naukowych.
Dzieci i młodzież mają szansę wszechstronnego rozwijania swoich talentów w Ognisku Pracy Pozaszkolnej, które kształci i wychowuje poprzez muzykę, teatr, taniec i sztuki plastyczne. Wizytówką Mikołowa jest działający przy Ognisku Zespół Muzyki Dawnej i Tańca Historycznego „Capella Nicopolensis”

Łaziska Górne to miasto o tradycjach przemysłowych. Wielkie zakłady przemysłu ciężkiego podlegają tu restrukturyzacji, a coraz więcej uwagi poświęca się rozwojowi małej i średniej przedsiębiorczości. Wydarzenia kulturalne skupiają się wokół Miejskiego Domu Kultury, który jest organizatorem przeglądów amatorskich zespołów teatralnych, koncertów kapel i orkiestr, a także Ogólnopolskiego Konkursu na Film Amatorski Kina Familijnego o „Łaziskie Liście”. Przy Kopalni Węgla Kamiennego „Bolesław Śmiały” czynna jest Izba Tradycji Górniczej, która gromadzi eksponaty związane z historią górnictwa węglowego na Śląsku. W centrum Łazisk swoją siedzibę znalazła Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna.

W Orzeszu kultywuje się tradycje folklorystyczne i śpiewacze. Historia pozostawiła na orzeskiej ziemi XVIII-wieczny dworek barokowy w Woszczycach, rezydencję w Zawiści oraz kilka zabytkowych kościołów. Ponad połowę powierzchni Orzesza porastają lasy. Jest to miasto otwartych możliwości w zakresie rozwoju małej i średniej przedsiębiorczości, a także jako miejscowość o charakterze rekreacyjno-wypoczynkowym.

Ornontowice cieszą się w województwie śląskim opinią gminy ekologicznej. Kopalnia Węgla Kamiennego „Budryk”, stanowiąca charakterystyczny element pejzażu gminy, jest zaliczana do najnowocześniejszych zakładów wydobywczych w Europie.
Wyry są jedną z najstarszych gmin na Górnym Śląsku. Łatwy dostęp do miejsc ciekawych pod względem krajoznawczym i historycznym, a także okoliczne lasy sprzyjają rozwojowi turystyki rowerowej. Wycieczkę do Wyr i ich dzielnicy Gostyni połączyć można ze zwiedzaniem powstającego w Mikołowie-Mokrem Śląskiego Ogrodu Botanicznego.

Współpraca zagraniczna

9 listopada 1994 r. podpisana została umowa partnerska między niemieckim powiatem Neuss i pięć polskimi gminami: Łaziskami Górnymi, Mikołowem, Ornontowicami, Orzeszem i Wyrami, które w przyszłości utworzyć mają wspólnie Powiat Mikołowski.

Kontynuacją partnerstwa zawartego w 1994 roku było podpisanie 26 maja 2001 roku umowy partnerskiej pomiędzy Reńskim Powiatem Neuss i Powiatem Mikołowskim.

 Rhein-Kreis Neuss

Data założenia 1975 Herb Reńskiego Powiatu Neuss
Powierzchnia 576,5 km2
Liczba ludności 451 007 (2019)
Stolica Neuss

https://www.rhein-kreis-neuss.de/

25-lecie współpracy z Reńskim Powiatem Neuss